Niemcy jednostronnie zaprzestały spłacać długoterminowe pożyczki 6 maja 1933 r. trzy miesiące po tym jak Adolf Hitler został wybrany na kanclerza. Ta decyzja pozwoliła jednak umocnić władzę Hitlera po latach niestabilności politycznej w trakcie której Republika Weimarska borykała się z problemem regulacji zobowiązań.
„Są to zazwyczaj katastrofalne wydarzenia gospodarcze” – ocenia Eugene N. White, profesor, historyk ekonomii na Rutgers University w New Brunswick. „Niestety nie mają szczęśliwego zakończenia” – dodaje.
Nałożone po Pierwszej Wojnie Światowej reparacje na Niemcy, które w 1913 r. były trzecią potęga gospodarczą na świecie, wywołały hiperinflację, załamanie ekonomiczne i impas polityczny, który wyniósł ostatecznie do władzy nazistów, a w konsekwencji doprowadziły do bankructwa państwa.
„To pokazuje jak nadmierne zadłużenie może negatywnie wpływać na wiele sfer życia, doprowadzając nawet do wojen domowych i despotyzmu, jak choćby za czasów angielskiego króla Edwarda III i sytuacji we Francji w XVIII w.” - tłumaczy profesor.
Jak ostrzegają eksperci „upadłość” ogłoszona przez największą światową gospodarkę w obecnym, zglobalizowanym świecie niesie ogromne ryzyko i katastrofalne skutki. Od krachów na giełdach poprzez zamknięcie szacowanego na 5 bln USD rynku gwarantowanych przez rządy pożyczek, po niepokoje społeczne na całym świecie. Koszty finansowania zewnętrznego drastycznie wzrosłyby, zaś rola dolara jako światowej waluty rezerwowej byłaby poddana w ostrą wątpliwość. USA i światowej gospodarce groziłoby pogrążenie się w ogromnej recesji - i potencjalnie depresji.