Polska świętowała, ale rynki globalne nie pauzowały

Świętowaliśmy, ale na rynkach dużo się działo. Kończył się powoli sezon raportów kwartalnych spółek amerykańskich. Pamiętamy jak mocno potrafiły one w minionym tygodniu wpłynąć na rynkowe nastroje. Tym razem raporty kwartalne opublikowały między innymi Apple i Amazon. Wyniki i prognozy Amazon były zadowalające, a Apple opublikował lepsze dane o sprzedaży i zapowiedział powrót do wzrostów oraz ogłosił największy program (110 mld$) skupu akcji. I to by było na tyle ;-) – dopiero 22. maja zobaczymy raport Nvidii, co znowu może poruszyć rynkami.


Pojawiły się też dane makro. W USA opublikowane zostały indeksy ISM dla przemysłu i sektora usług. Te indeksy menadżerów logistyki są w USA bardziej cenione niż podobne indeksy PMI. Dane były istotne, bo indeksy PMI pokazały, że w kwietniu gospodarka amerykańska bardzo zwolniła. Jednocześnie rósł wskaźniki PCE (indeks cen płaconych przez konsumentów – odmiana wskaźnika inflacji – bardzo ceniony przez Fed). Tąpnięcie odnotował indeks zaufania konsumentów - Conference Board.


Indeks ISM dla przemysłu wyglądał niepokojąco. Sam indeks jest poniżej 50 pkt, subindeks zamówień też, a indeks cen płaconych mocno wzrósł. Jeśli chodzi o indeks ISM dla sektora usług to sytuacja była w kwietniu wcale nie lepsza. Wręcz odwrotnie pokazały się te same trendy. To powinno rodzić (chociaż na razie nie rodziło) obawy o grożącą gospodarce USA stagflację.


Nawiasem mówiąc warto odnotować kolejny, duży, spadek indeksu PMI dla polskiego przemysłu (najniżej w historii). Również Wskaźnik Wyprzedający Koniunktury publikowany przez BIEC pokazuje niepokojące spowolnienie. Być może polska gospodarka nie odczuła jeszcze wzrostu płac (wzrostu popytu konsumpcyjnego), a inwestycje jeszcze nie ruszyły. Trzeba czekać, ale ja nadal jestem optymistą.


Zobaczyliśmy też w piątek miesięczne, kwietniowe, dane z rynku pracy w USA. Najczęściej prowadzą one do harców na rynku walutowym i niewielkich zmian na rynku akcji. Rynek pracy zawsze reaguje najpóźniej na spowolnienie gospodarcze. Z prostego powodu – przedsiębiorcy muszą być pewni ożywienia/spowolnienia, żeby chcieć zatrudniać/zwalniać.


Poza tym warto spoglądać na rewizję danych z poprzedniego miesiąca – potrafi być naprawdę gwałtowna. Niedawno widzieliśmy na przykład rewizję o 1/3 w dół. Tym razem weryfikacja była niewielka. Dane były słabe, czyli dla akcji dobre i złe dla dolara. Wzrost zatrudnienia był o wiele mniejszy od oczekiwań, stopa bezrobocia wzrosła z 3,8 do 3,9%, płaca za godzinę wzrosła mniej niż oczekiwano (0,2% m/m).


Pamiętać trzeba, że Rezerwa Federalna ma dwa mandaty, a nie jak banki centralne w Europie (w tym oczywiście również NBP) tylko jeden. Fed ma dbać o niską inflację (cel inflacyjny to 2. procent) oraz o pełne zatrudnienie. NBP (RPP) musi dbać o wartość pieniądza (cel inflacyjny 2,5% +/- 1 pp), a wzrost gospodarczy może wspomagać, jeśli nie stoi to w sprzeczności z pierwszym mandatem (zazwyczaj stoi). Od dwudziestu lat mówię, że RPP powinna tak jak Fed mieć dwa mandaty, ale nie oczekuję, że obecny stan się zmieni.


Tak się składa, że kiedy u nas było święto 1.maja to wieczorem naszego czasu kończyło się posiedzenie FOMC, a Jerome Powell spotkał się z dziennikarzami. Zakładano, że Powell zaostrzy ton wypowiedzi, że będzie brzmiał bardziej „jastrzębio” niż po poprzednich posiedzeniach FOMC. Wyższe odczyty inflacyjne i spokój na rynku pracy powinny były zapewnić takie nastawienie.


Jedno było jednak pewne: stopy pozostaną na poziomi 5,25-5,50% - i tak rzeczywiście było. Inwestorzy już nie wierzą w to, że stopy w czerwcu spadną. Na początku roku wierzyli w 6-7 obniżek stóp, potem w 3-4, a teraz mówią, że w tym roku będą może dwie obniżki. Okazało się, że jak zwykle Powell w swoich odpowiedziach robił prawdziwy slalom słowny nie opowiadając się mocno po jakiejś stronie. Dla mnie istotne było nie to, że „wszystko zależy od kolejnych danych makro”, ale to, że Powell lekceważąco wypowiadał się o miesięcznych danych makro. Twierdził, że dla Fed ważny jest cały kwartał. Wniosek był oczywisty: obniżka stóp może nastąpić po zakończeniu drugiego kwartału, więc w czerwcu jest skrajnie mało prawdopodobna,


Media wyłowiły przede wszystkim to, że na pytania o podwyżki stóp (były 3 pytania) szef Fed zdecydowanie zanegował taką możliwość. Po tej odpowiedzi indeksy ruszyły mocno do góry, co pokazywało, że oczekiwania na zmiany w polityce monetarnej drastycznie się zmieniły. Potem jednak niepokój związany z podejściem Fed „wysokie stopy przez dłuższy czas” wziął górę i sesja zakończyła się niewielkimi spadkami indeksów.


Często jednak tak bywa, że 40 ostatnich minut do końca sesji (po zakończeniu konferencji Powella) to za mało, żeby podjąć sensowną decyzję. Widzieliśmy to już następnego dnia, kiedy indeksy ruszyły na północ prowadzone przez odbicie na spółkach technologicznych. Do gry znowu weszli kupujący spadki niezrażeni dość jastrzębim Fed i nie obawiający się danych z rynku pracy.


Przedtem giełdy europejskie pełne były oczywistych wątpliwości. Indeksy we Francji i Niemczech spadły, a WIG20 poszedł za nimi, mimo że na początku usiłował szturmować poziom 2.500 pkt. Likwidowały straty w piątek 3. maja – pomagał nie tylko Apple, ale i słabe dane z rynku pracy w USA. Prawdę mówiąc niewiele one zmieniły, bo i tak czerwcowej obniżki stóp zapewne nie będzie.


Co dalej na Wall Street, a więc i w Warszawie? Równie prawdopodobne jest to, że wzrostowa faza korekty na Wall Street (fala B) przejdzie w spadkową falę C jak i to, że korekta zakończy się literą V jak to często się w USA zdarza. Może nawet bardziej prawdopodobna jest korekta V, bo w portalach informacyjnych widzę tryumfującą dla mnie zadziwiającą tezę.


Otóż unisono twierdzi się, że Fed ma rację, a w USA panuje „gospodarka Złotowłosej”. Ja uważam, że brakuje kogoś kto powie „król jest nagi”. Indeksy PMI i ISM nurkują i nawet rynek pracy już chyba zaczyna odczuwać spowolnienie, inflacja się nie cofa, a ekonomiści mówią, że to doskonała sytuacja? Zaczynam się obawiać, że Fed wprowadzi gospodarkę USA w stagflację. Ale skoro rynek tego nie widzi to „byki” mają z górki.


Tymczasem chętni powinni zwrócić uwagę na Chiny, a przede wszystkim na ich sektor spółek technologiczny. Ja już od marca mówię, że to jest przyszłość akcyjnej hossy i zdaje się, że zaczyna się to materializować (https://www.reuters.com/markets/quote/.HSTECH ). Generalnie akcje chińskie weszły w obszar hossy, o czym już piszą nawet główne agencje informacyjne.