Beata Daszyńska-Muzyczka od ponad 25 lat jest związana z sektorem bankowym. W latach 1994–2016 pracowała w Banku Zachodnim WBK (obecnie Santander Bank Polska), w którym zarządzała wieloma obszarami, dochodząc do funkcji członka zarządu. Od 2016 r. kieruje Bankiem Gospodarstwa Krajowego, państwowym bankiem rozwoju, którego celem jest finansowanie inwestycji infrastrukturalnych oraz firm. Jest inicjatorką stworzenia Funduszu Trójmorza. Absolwentka uczelni ekonomicznych, prywatnie miłośniczka lotnictwa, z dyplomem mechanika osprzętu lotniczego, w trakcie uzyskiwania licencji pilota.
Zastanawiając się nad tym, co w 2022 r. najmocniej wpłynie na nas, na rynki, na gospodarkę, postanowiłam zajrzeć do ubiegłorocznych prognoz. O czym wtedy myśleliśmy, na co stawialiśmy, na co liczyliśmy… Cóż, przede wszystkim liczyliśmy, że zakończy się pandemia. Byliśmy przygotowani, że popandemiczne porządkowanie gospodarki i odbudowa będą trudniejsze od samej pandemii. Zakładaliśmy jednak, że o COVID-19 będziemy mówić w czasie przeszłym.
Nasze przewidywania okazały się nietrafne. Skończył się już drugi rok pandemii i nie wiemy, kiedy rzeczywiście będziemy mogli traktować ją jako wydarzenie historyczne. Pandemia nadal kształtuje nasze prognozy i przewidywania, zagrożenia i szanse.
Od zdrowia do łańcuchów dostaw
Covid tak mocno wniknął we wszystkie obszary naszego życia, że stał się wręcz jednym z motywów przewodnich dyskusji o świecie. Przede wszystkim chodzi o podjęcie działań, które umożliwią opanowanie kolejnych mutacji. To wymaga od nas współdziałania, naglące staje się rozszerzenie powszechności szczepień na kraje globalnego Południa. Świat bogaty musi podzielić się szczepionkami z krajami rozwijającymi się. Dla przykładu: Polska — we współpracy z Komisją Europejską — koordynuje mechanizm przekazywania szczepionek do krajów Partnerstwa Wschodniego.
Jakie będą kluczowe trendy? Co będzie największym wyzwaniem? Odpowiedzi udziela 15 znanych przedsiębiorców i menedżerów.
Wejdź na https://www.pb.pl/conasczeka2022/
Konsekwencją covidowych pakietów pomocowych jest nadmiar pieniądza na rynku. Cały świat będzie się mierzyć z tym, jak opanować inflację i mądrze wychodzić z długu. Polityki fiskalna i monetarna w ujęciu globalnym rzadko stała dotychczas przed trudniejszymi wyzwaniami. W dłuższej perspektywie staniemy przed wyzwaniem podażowych przyczyn inflacji, leżących po stronie łańcuchów dostaw i konieczności ich dywersyfikacji. Łańcuchy dostaw stały się jednym z najczęściej powtarzanych tematów w 2021 r. Zakładam, że podobnie będzie także w tym roku. W kontekście negatywnym — zerwanych łańcuchów, przerw w dostawach na przykład półprzewodników, ale też pozytywnym – szans na zajęcie przez polskie firmy miejsc w nowo tworzących się łańcuchach.
Wyzwania energetyczne
Pandemia nie zlikwidowała wyzwań związanych ze zmianami klimatycznymi. Raport Międzyrządowego Panelu ds. Klimatu bez najmniejszych wątpliwości wskazuje, że to działalność człowieka w największym stopniu wpłynęła na globalne ocieplenie. Chyba wszyscy zgadzamy się, że Europa jako jeden z najbogatszych rejonów na świecie powinna być liderem transformacji energetycznej. Jednocześnie musimy znaleźć rozwiązania, które nie obciążą europejskich firm i gospodarstw domowych nadmiernymi kosztami tej transformacji. Rok 2022 będzie rokiem szukania takich rozwiązań. Tempo redukcji użytkowania paliw kopalnych, rola gazu na europejskim rynku energetycznym, przyszłość energetyki atomowej, masowe zastosowanie nowych alternatywnych źródeł czy sposobów magazynowania energii to zagadnienia, na które nasz kontynent powinien jak najszybciej znaleźć odpowiedzi.
Nasz kraj może wykorzystać globalne wyzwania dla przyspieszenia rozwoju gospodarczego.
Niezwykłą okazję do zaistnienia w transformacji energetycznej ma polska myśl technologiczna. Już rozwijamy technologie konieczne do rozwoju elektromobilności, równie odważne musimy wchodzić w rozwój technologii wodorowych, musimy podjąć wiążące i konkretne kroki związane z rozwojem bezpiecznej energetyki atomowej. Ta ostatnia mogłaby stać się podstawą systemu energetycznego. Energia atomowa nadal dostarcza około 10 proc. światowej energii elektrycznej i jednocześnie jest drugim co do wielkości źródłem nieskoemisyjnej energii na świecie. Mimo wszystkich lęków narosłych wokół tego rodzaju źródeł energii jej plusem jest właśnie brak emisji gazów i pyłów. Największym wyzwaniem pozostaje w niej kwestia technologii utylizacji odpadów radioaktywnych. Jestem przekonana, że także tu znajdzie się właściwe rozwiązanie.
Związek między konsumpcją energii a rozwojem społeczeństw jest niezaprzeczalny. Nie ma technologii, która nie niosłaby żadnego ryzyka dla ludzi czy środowiska. Dlatego musimy spojrzeć na wszystkie alternatywne rozwiązania.
Wojna o… wodę
Dyskusje o potrzebach, a wręcz konieczności zmiany naszego podejścia do klimatu, będą trwały latami. Samymi dyskusjami i obietnicami poprawy zmian nie zatrzymamy, a te dzieją się na naszych oczach. Ekstremalne zjawiska pogodowe, jak tegoroczna rekordowa susza w Ameryce Południowej, powodzie w Belgii i Niemczech czy pożary lasów w Grecji i Australii będą pukały do naszych drzwi coraz częściej.
Dlatego mówiąc o wyzwaniach klimatycznych, zrównoważonym rozwoju, gospodarce obiegu zamkniętego, musimy pamiętać o wodzie. Zanim wojny o wodę staną się naszą codziennością, jak dzieje się już na przykład w krajach Bliskiego Wschodu, czeka nas poważna dyskusja o tym, jak ją chronić. Przed nami wyzwanie stworzenia krajowej polityki ochrony zasobów wodnych. Tym bardziej że poziom wód gruntowych w Polsce obniża się z każdym rokiem. Tracimy także większość wód opadowych — musimy tu postawić na nowoczesne, innowacyjne rozwiązania hydrotechniczne, których w Polsce nie mamy. Kierunek, jaki przyjmiemy w rolnictwie i jak będziemy gromadzić wodę, wpłynie to, ile będziemy mieli jej do dyspozycji.
Z wodorem i węglem pod rękę
Wodór i energia mają długą wspólną historię. Żeby jednak pierwiastek stał się ważnym elementem transformacji energetycznej, trzeba zacząć go stosować w sektorach, w których jeszcze go nie ma — w transporcie, budownictwie czy właśnie jako transmiter energii. Polska ma ogromne szanse na to, by stać się jednym z liderów produkcji zielonego wodoru. Przed nami ambitne, ale możliwe do wykonania zadanie.
Włókno węglowe natomiast to fantastyczny materiał pod każdym względem. Jest niezwykle lekkie i bardzo wytrzymałe, także na nagłe zmiany temperatury. Na razie koszt jego wytworzenia jest wysoki, ale przy rosnących cenach stali może stać się alternatywą.
Inwestycje w sektory 3W (woda, wodór, węgiel) i umiejętne wykorzystanie możliwości, jakie dają, będą stanowiły o przewadze konkurencyjnej nie tylko przedsiębiorstw, ale także krajów.
Życzę nam zatem na Nowy Rok Wiary w możliwości, Wytrwałości w ich realizacji oraz trafnych biznesowych Wyborów.