Dokładnie 233 urodziny obchodzi 6 lipca dolar amerykański. Waluta ustanowiona pierwotnie tylko dla USA obowiązuje również w szeregu państw wyspiarskich na półkuli zachodniej, w Zimbabwe, Panamie, a także jest najpewniejszym środkiem płatniczym podczas każdego międzynarodowego konfliktu.
Źródła nazwy "dolar" próżno szukać za Oceanem.
Artykuł dostępny dla subskrybentów i zarejestrowanych użytkowników
REJESTRACJA
SUBSKRYBUJ PB
Zyskaj wiedzę, oszczędź czas
Informacja jest na wagę złota. Piszemy tylko o biznesie
Poznaj „PB”
79 zł7,90 zł/ miesiąc
przez pierwsze 3 miesiące
Chcesz nas lepiej poznać?Wypróbuj dostęp do pb.pl przez trzy miesiące w promocyjnej cenie!
Dokładnie 233 urodziny obchodzi 6 lipca dolar amerykański. Waluta ustanowiona pierwotnie tylko dla USA obowiązuje również w szeregu państw wyspiarskich na półkuli zachodniej, w Zimbabwe, Panamie, a także jest najpewniejszym środkiem płatniczym podczas każdego międzynarodowego konfliktu.
Źródła nazwy "dolar" próżno szukać za Oceanem.
Banknot o nominale 100 000 dolarów
Wikipedia
Na początku XVI wieku w niewielkiej położonej w górskiej dolinie wiosce Jáchymov w zachodnich Czechach odkryto bogate złoża srebra. Korzystając z miejscowego surowca miejscowy hrabia Schlick zaczał bić tam monety, które nazywano 'guldenami z doliny Jáchymov', po niemiecku Joachimsthaler Gulden. Monety hrabiego zyskały wielkie uznanie dzięki precyzji wykonania i czystości i były powszechnie nazywane „Joachimsthalers”, a później „talarami”. To właśnie od czeskiego talara, w szczególności bitego od 1751 r do czasów współczesnych talara Marii Teresy, pochodzi także nazwa "dolar". Od 1861 roku można używać każdego kiedykolwiek wyemitowanego znaku pieniężnego w USA, jednak banknoty ze starszą datą emisji są rzadko spotykane.
Jedną z najważniejszych cech dolara amerykańskiego było jego oparcie na parytecie złota. Przyjęty w 1900 roku wynosił 20,67 dolara, a w 1934 roku 35 dolarów za uncję. Od 1933 roku zniesiono wymienialność dolara na złoto dla własnych obywateli. W 1973 r. USA całkowicie odeszły od powiązania wartości dolara ze złotem – odtąd dolar stał się walutą płynną.
Dolary drukowane są na papierze wytwarzanym z bawełny (w ok 75%) i lnu (ok 25%) oraz kilku innych, tajnych włókien w nieznanych szerzej proporcjach. Średnia długość "życia" banknotów wynosi 5 lat. Pojedynczy banknot 100-dolarowy od wyprodukowania do wycofania funkcjonuje przez ok. 9 lat, żywotność banknotu dwudziestodolarowego wynosi ok. 4 lat, natomiast jednodolarowy niszczy się przed upływem 2 lat.
Według danych FED w gotówce w obiegu znajduje się 800 mld dolarów.
Najczęściej spotykane są oczywiście banknoty o nominale 1, 5, 10, 20, 50 i 100 dolarów. W obiegu znajduje się również dwudolarówka, ale trzeba mieć szczęście, aby ją otrzymać. Historycznie funkcjonowały również banknoty o znacznie większych nominałach - 500$, 1000$, 5000$, 10 000$, a nawet 100 000$ (chociaż ten był w zasadzie certyfikatem złota o tej wartości), jednak od kilkudziesięciu lat nie są one drukowane. Znanych jest tylko ok. 200 sztuk banknotów 5 000$ i ok. 300 sztuk banknotów 10 000$ wszystkich serii emitowanych od roku 1861. Spośród banknotów 10 000$, 100 sztuk było przez wiele lat własnością Benny’ego Biniona, właściciela kasyna Binion's Horseshoe w Las Vegas (stan Nevada), gdzie były prezentowane w akrylowym zabezpieczeniu jako atrakcja tego kasyna. Po pewnym czasie zostały z niego wyjęte i sprzedane prywatnym kolekcjonerom.