Część z nich dokumentuje zbrodnie wojenne rządu marszałka Philippe’a Petaina, m.in. represje wobec członków francuskiego ruchu oporu oraz prześladowania francuskich Żydów. Otwarte są archiwa policji oraz wojennych ministerstw: spraw wewnętrznych, spraw zagranicznych i sprawiedliwości, a także dokumenty z dochodzeń prowadzonych przez Rząd Tymczasowy Republiki Francuskiej, utworzony pod koniec wojny i działający do 1946 r. Kolaborancki rząd Vichy, działający w latach 1940-44, to wstydliwy epizod w historii Francji. Lucien Guyot, były członek ruchu oporu, powiedział „The New York Times”, że rząd Petaina „daleko wychodził poza oczekiwania Niemców, szczególnie w sprawie deportacji »zagranicznych« Żydów, w tym dzieci, do obozów koncentracyjnych, oraz prześladował ruch oporu”. W 1995 r. Jacques Chirac, ówczesny prezydent Francji, oficjalnie uznał winę państwa francuskiego za deportację około 76 tys. Żydów. „Te mroczne godziny na zawsze pozostaną plamą na historii naszego kraju, stanowiąc obrazę dla niej i dla naszej tradycji. Owszem, przestępczemu szaleństwu okupanta w sukurs poszli Francuzi, państwo francuskie” — oświadczył wówczas prezydent.
