Co do zasady będzie ona aktualizowana raz w roku i równa wskaźnikowi CPI ogłaszanemu przez GUS w miesiącu poprzedzającym pierwszy miesiąc okresu odsetkowego, powiększonemu o 1,25 pkt proc. W pierwszym roku oszczędzania kupon jest jednak stały i wynosi 2,4 proc. — jest to więc niekorzystne dla tych, którzy dopiero teraz kupują papiery. Drugim rodzajem obligacji indeksowanych inflacją są papiery 10-letnie. W pierwszym roku oprocentowanie wynosi 2,7 proc., a w kolejnych będzie równe inflacji powiększonej o 1,5 pkt proc. marży. W pierwszym roku odsetki naliczane są od nominału, w kolejnych są kapitalizowane i na końcu okresu inwestycji wypłacane. Te obligacje też sprzedają się całkiem nieźle, bo we wrześniu wydano na nie 162,8 mln zł.

Drobni inwestorzy przeznaczyli prawie 400 mln zł na najkrótsze obligacje — trzymiesięczne — które przyniosą 1,5 proc. odsetek w skali roku. Najpopularniejsze kiedyś dwulatki przyciągnęły 276 mln zł kapitału, a 3-letnie ledwie 12 mln zł. Jeszcze mniej, bo tylko 10,7 mln zł, Polacy przeznaczyli na obligacje rodzinne skierowane do beneficjentów programu Rodzina 500+. Do wyboru mają oni papiery 6- i 12-letnie. Oba indeksowane są inflacją, przy czym w pierwszym roku oprocentowanie jest stałe i wynosi — odpowiednio — 2,8 oraz 3,2 proc. W kolejnych latach odsetki to inflacja powiększona o 1,75 i 2 pkt proc. marży. Odsetki są kapitalizowane i wypłacane po zakończeniu oszczędzania.