Resort przygotował trzy
scenariusze dla Puław i Polic
Wejście PGNiG lub innego inwestora albo fuzja dwóch chemicznych spółek — tak widzi sprawy MSP.
Ministerstwo Skarbu Państwa (MSP) ma znowu plan łączenia chemii. Tym razem nie chodzi o narzuconą przez rządowe gremia operację przekształceń własnościowych. Konsolidacja ma być dziełem inwestora, któremu skarb i Nafta Polska (NP) stworzą jedynie dogodną sytuację. Może nim być Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo (PGNiG), jedyny dostawca gazu — podstawowego surowca dla chemii.
Warianty ministra
— W październiku Nafta Polska zakończy aktualizację koncepcji dalszej prywatyzacji tzw. II grupy chemicznej, czyli Zakładów Azotowych Puławy i Zakładów Chemicznych Police. Jak najszybciej ogłosimy przetarg na wybór doradcy prywatyzacyjnego — mówi Adam Leszkiewicz, wiceminister skarbu.
Obie spółki mają trafić do rąk inwestora w 2010 r. Wariantów prywatyzacji jest kilka.
— Bierzemy pod uwagę m.in. PGNiG jako inwestora dla spółek, współpracę tylko obu firm [Puław i Polic — przyp. red] lub znalezienie dla nich odrębnych inwestorów — mówi Adam Leszkiewicz.
Jego zdaniem, wszystkie koncepcje wymagają gruntownej analizy.
— Trzeba porozmawiać z PGNiG, czy byłoby zainteresowane tymi zakładami. Musimy też zastanowić się, czy biorąc pod uwagę trudną obecnie sytuację finansową Polic, ich łączenie z Puławami tworzyłoby wartość dodaną, czy byłoby raczej obciążeniem dla znajdujących się w lepszej kondycji Puław. Bacznie obserwujemy też działania Orlenu zmierzające do sprzedaży Anwilu — mówi Adam Leszkiewicz.
Anwil to drugi w Polsce po Puławach producent nawozów azotowych.
PGNiG nie mówi "nie".
— Rok temu, kiedy nasza sytuacja i firm chemicznych była znacznie lepsza, proponowaliśmy chemii konsolidację na zasadach partnerskich. Spotkaliśmy się ze sprzeciwem. Dzisiaj patrzymy na te plany chłodniejszym okiem. Należałoby opracować nowy program konsolidacji uwzględniający aktualną, trudniejszą sytuację rynkową. Jeżeli mielibyśmy zaangażować się w jego realizację, to z dyskontem za ryzyko — mówi Michał Szubski, prezes PGNiG.
Przyznaje, że PGNiG przygląda się też Anwilowi, podobnie jak innym okazjom biznesowym.
Łamigłówka
Police i Puławy w rękach jednego inwestora mogłyby osłabić pozycję rynkową Anwilu. Tym bardziej że inni producenci nawozów: Kędzierzyn i Azoty Tarnów, również połączą siły pod szyldem jednego inwestora w ramach prywatyzacji tzw. I grupy chemicznej (Ciech, Tarnów, Kędzierzyn).
— Te trzy firmy stworzyły Polskie Konsorcjum Chemiczne (PKCh), które miało przejąć Anwil — przypomina Adam Leszkiewicz.
Kryzys skomplikował te plany. Również doradcy Nafty Polskiej, która odpowiada za proces prywatyzacji tzw. I grupy, odradzali angażowanie się w tym czasie w transakcję zakupu Anwilu.
— Układamy wszystko tak, żeby zrealizować koncepcję konsolidacji i wzmocnienia wielkiej syntezy chemicznej. Nie wykonujemy chaotycznych kroków. Zależy nam na dwóch silnych grupach. Wiele zależy jednak od wyceny Anwilu — podkreśla Adam Leszkiewicz.
Resort skarbu chce wyłonić jednego inwestora dla całej I grupy. Proces prywatyzacji Ciechu, Tarnowa i Kędzierzyna zgodnie z założeniami skarbu i Nafty ma zakończyć się jeszcze w tym roku. Ci inwestorzy, którzy nie zostaną właścicielami tych spółek, będą mogli starać się o akcje pozostałych firm chemicznych: Polic, Puław czy Anwilu. Ale Orlen również chce sprzedać Anwil do końca 2009 r. W najbliższych tygodniach do inwestorów trafią zapytania ofertowe.
— Sprzedaż aktywów chemicznych przez skarb i Orlen prowadzone są niezależnie. Nie obawiamy się, że działania prywatyzacyjne skarbu utrudnią nam znalezienie inwestora. Możliwe jest prowadzenie niezależnych procesów w tym samym czasie, ale ich koordynacja w celu skonsolidowania wszystkich trzech spółek [Polic, Puław i Anwilu — red.] byłaby trudna — mówi Marek Serafin, członek zarządu PKN Orlen.
