Faktoring to instrument finansowy, dzięki któremu firma może ograniczyć ryzyko działalności gospodarczej i poprawić płynność finansową. — Usługę można dostosować do indywidualnych oczekiwań przedsiębiorcy. Doboru dokonuje się po pełnej analizie jego potrzeb finansowych, poziomu ryzyka, jakości wierzytelności i jakości rozliczeń z kontrahentem — wymienia Mirosław Jakowiecki, przewodniczący komitetu wykonawczego Polskiego Związku Faktorów, prezes Pekao Faktoring.
Wedle oczekiwań
Faktoring to usługa dla przedsiębiorstw, które sprzedają produkty bądź usługi z odroczoną płatnością i oczekują gotówki przed upływem terminu uregulowania należności przez kontrahentów.
— Stały dopływ kapitału obrotowego, który stanowi źródło finansowania bieżącej działalności przedsiębiorstwa, wzmacnia jego zdolność do terminowego regulowania krótkoterminowych zobowiązań, zmniejszając ryzyko zatorów płatniczych. Efektywne wykorzystanie uwolnionego kapitału pozwala szybciej płacić dostawcom w zamian za rabaty i upusty — mówi Robert Brzostek, dyrektor ds. relacji z klientami w BNP Paribas Factor.
Faktoring już w podstawowej formie, czyli z regresem do zbywcy faktur, poprawia terminowość i pewność spływu należności. Instytucja faktoringowa, która na podstawie umowy faktoringowej staje się właścicielem wierzytelności, w imieniu klienta pilnuje i dyscyplinuje płatników długu.
— Taka forma usługi znacznie wpływa na moralność płatniczą kontrahentów. Niemniej, aby być bardziej pewnym zapłaty i zdjąć z siebie ryzyko jej braku, można zastosować faktoring pełny, czyli bez regresu. Wówczas to faktor przejmuje ryzyko niewypłacalności odbiorców handlowych — tłumaczy Jerzy Dąbrowski, dyrektor departamentu faktoringu i finansowania handlu w Banku Millennium.
Wiele możliwości
Odmian faktoringu jest jednak więcej, a faktorzy systematycznie dopasowują je do potrzeb rynku.
— Nawet bardzo mała firma może skorzystać z oferty dla siebie, czyli z mikrofaktoringu. Charakteryzuje się on większą dostępnością i dogodnymi warunkami dla mikroprzedsiębiorstw, a poziom obsługi jest taki sam jak w przypadku wersji klasycznej usługi, oferowanej np. korporacjom. Duże firmy, którym zależy przede wszystkim na terminowym otrzymywaniu należności, może zainteresować faktoring wymagalnościowy. Natomiast podmioty, które dużo sprzedają za granicę, mogą skutecznie zabezpieczyć swoje transakcje w ramach faktoringu eksportowego. Poza finansowaniem zyskują m.in. możliwość sprawdzenia zagranicznego odbiorcy, jego monitoring i wsparcie w przepisach prawnych obowiązujących w danym kraju — mówi Grzegorz Pardela, dyrektor handlowy w Pragma Faktoring.
Firmy, które ze względu na problemy z utrzymaniem płynności finansowej i regulowaniem zobowiązań w terminie wymagają naprawy całego systemu zarządzania należnościami i zobowiązaniami, powinny sięgnąć po faktoring restrukturyzacyjny, który pozwoli im sfinansować zobowiązania i uregulować zaległości wobec US czy ZUS.
Wycena świadczenia
Podstawą kosztu faktoringu jest prowizja od wykupionych należności i odsetki od udzielonej zaliczki, czyli kwoty, jaką firma otrzyma od faktora po podpisaniu umowy i przedstawieniu należności. Maksymalna zaliczka, jaką oferują faktorzy, to 90 proc. kwoty faktury. Odsetki naliczane są od dnia jej wypłaty do momentu rozliczenia faktury objętej faktoringiem.
— Warto przypomnieć, że faktoring to nie tylko finansowanie, to także liczne usługi dodane: weryfikacja odbiorców, zarządzanie portfelem należności i jego monitoring czy ochrona kredytu kupieckiego do wysokości przyznanego limitu dla kontrahenta, podobnie jak w faktoringu pełnym. Dlatego kwestia kosztu tej usługi powinna być rozważana z uwzględnieniem również tych jej składników — zaznacza Grzegorz Pardela.
Faktoring to usługa dla firm, które sprzedają produkty bądź usługi z odroczoną płatnością i oczekują gotówki przed upływem terminu uregulowania należności przez kontrahentów.
Formy faktoringu
Faktoring pełny (bez regresu, z ubezpieczeniem, z przejęciem ryzyka niewypłacalności odbiorcy) — razem z cesją wierzytelności na faktora przechodzi ryzyko niewypłacalności dłużnika. W przypadku gdy dłużnik nie zapłaci, faktor nie ma prawa regresu do zbywcy wierzytelności.
Faktoring niepełny (z regresem, bez przejęcia ryzyka niewypłacalności odbiorcy) — cesja wierzytelności nie obejmuje przejęcia ryzyka niewypłacalności przez faktora. Jeśli dłużnik nie zapłaci, faktor ma prawo regresu do zbywcy wierzytelności.
Faktoring mieszany — to połączenie faktoringu pełnego i niepełnego. Faktor przejmuje ryzyko odpowiedzialności dłużnika do pewnej kwoty, reszta spoczywa nadal na faktorancie.
Faktoring cichy — dłużnik nie jest informowany o cesji wierzytelności i nieświadomie reguluje zobowiązania na konto faktora, wskazane na fakturze, albo na dotychczasowe konto swojego dostawcy.
Faktoring eksportowy— finansowanie faktur wystawionych przez polskich eksporterów zagranicznym kontrahentom. Zapłata za fakturę następuje wtedy w walucie, w jakiej faktura została wystawiona.
Faktoring zamówieniowy (kontraktowy) — finansowanie przyszłych należności. Faktor zobowiązuje się do udzielenia przedpłaty na poczet nabycia przyszłych wierzytelności, mających powstać w wyniku realizacji zawartej przez faktoranta umowy. Po zrealizowaniu zadania, faktor automatycznie przejmuje wystawione w jego ramach faktury i dopłaca klientowi określoną kwotę.
Faktoring wymagalnościowy — połączenie faktoringu z wykupem wymagalnej wierzytelności. Wpływ pieniędzy od faktora następuje w momencie upływu terminu płatności faktury wystawionej przez firmę danemu odbiorcy.
Faktoring odwrotny — finansowanie dostawców. Umowę z faktorem zawiera odbiorca, a nie dostawca. Faktor finansuje zobowiązania swojego klienta.
Faktoring restrukturyzacyjny — finansowanie firm w trudniejszej sytuacji, wraz m.in. z pomocą w stworzeniu planu restrukturyzacji zadłużenia obejmującego ratalną spłatę zaległych zobowiązań wobec dłużników bezpośrednio z finansowanych faktur.