Tworzenie i rozwijanie kultury przedsiębiorstwa jest jednym z głównych zadań dyrektora zarządzającego. W zdecentralizowanym przedsięwzięciu jest to absolutnie konieczne, ponieważ z czasem kultura firmy staje się jednym z głównych jej filarów.
Wydawanie poleceń popartych instrukcją było dotąd ogólnie przyjętą metodą prowadzenia firmy. Obecnie większością organizacji zarządza się przez finansowe i operacyjne budżety. Aby taki model funkcjonował bez zarzutu, potrzebna jest wysoka kultura przedsiębiorstwa. Proces jej tworzenia się jest długotrwały, bo odbywa się głównie przez relacje między pracownikami. Budowanie kultury powinno przebiegać równolegle do procesów decentralizacyjnych w firmie. Zmiany wprowadza się i utrwala stopniowo. Zasady organizacyjne można wprowadzić jednym posunięciem, ale potem należy je rozwijać stopniowo wraz z kulturą przedsiębiorstwa.
Równolegle ze stopniowym „odchudzaniem” personelu powinny wzrastać kompetencje firmy. Podczas decentralizacji zawsze następuje redukcja personelu. Decentralizacja wzoruje się na sieciach i wirtualnych przedsięwzięciach, które powstają masowo, gdyż ludzie niechętnie pracują w scentralizowanych organizacjach. Sieci opierają się na sile i spójności osiągniętej dzięki wspólnym interesom i wartościom. Innymi słowy, zdecentralizowane przedsięwzięcie potrzebuje silnej kultury. W przedsiębiorstwie scentralizowanym kultura nie gra pierwszoplanowej roli.
Aby proces decentralizacji przebiegał bez zakłóceń, potrzebny jest silny przywódca i kontynuacja w procesie zarządzania firmą. Zasada kontynuacji sprawia, że dobry dyrektor zarządzający z czasem staje się prezesem zarządu, a nowy dyrektor zarządzający wybierany jest spośród pracowników firmy.
W świetle tej zasady niewiele przedsiębiorstw jest obecnie zdecentralizowanych.