JAKUB PRUSIŃSKI radca prawny z Kancelarii Sadkowski i Wspólnicy
MACIEJ PILAREK partner z Kancelarii Sadkowski i Wspólnicy
Polscy przedsiębiorcy często wysyłają próbki wytwarzanych przez siebie produktów za granicę w celu przeprowadzenia ich kontroli. W takim przypadku, w związku z wypłatą wynagrodzenia na rzecz zagranicznego podmiotu (osoby prawnej), powstaje pytanie o obowiązek pobrania podatku u źródła. Z odpowiedzią wiążą się liczne wątpliwości.
Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski (zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (updop). Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 2a tej samej ustawy podatek z tytułu uzyskanych na terytorium Polski przychodów (przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20 proc.
Wypłata wynagrodzenia na rzecz zagranicznego kontrahenta z tytułu usług, o których mowa, będzie wiązała się z koniecznością pobrania podatku u źródła, o ile wynagrodzenie to zostanie uznane za uzyskane na terytorium Polski, a sama usługa zostanie sklasyfikowana jako mająca podobny charakter do usług wymienionych w art. 21 ust. pkt 2a updop. Jakkolwiek bowiem przepis ten mówi wprost o „kontroli”, to jednak należy przyjąć — z racji zestawienia jej razem z zarządzaniem — że chodzi tu o kontrolę w znaczeniu organizacyjnym, a nie usługi polegające na kontroli produktów.
Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, podatek u źródła należy pobrać w związku z zapłatą wynagrodzenia za usługi wprost wymienione w tym przepisie, jak również za „świadczenia o podobnym charakterze”. Także w tym przypadku organy interpretują to sformułowanie szeroko, twierdząc, że podobne świadczenia to po prostu wszelkie usługi o charakterze niematerialnym. Orzecznictwo sądów administracyjnych nie jest natomiast jednolite.
Z powyższych rozważań wynika, że jednoznaczna odpowiedź na pytanie, czy zapłata wynagrodzenia na rzecz zagranicznego podmiotu za kontrolę próbek produktów jest objęta zakresem art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, nie jest możliwa. Dotyczy to w szczególności przesłanki miejsca uzyskania przychodu, w odniesieniu do której literalna wykładnia przepisów nie dostarcza argumentów dla żadnej z interpretacji. Należy zauważyć, że po dodaniu ust. 3 pkt 5 do art. 3 updop od 1 stycznia 2017 r. ta wątpliwość zostanie rozstrzygnięta na korzyść organów podatkowych. Jeżeli natomiast chodzi o podobieństwo do świadczeń wymienionych w analizowanym przepisie, to wydaje się, że kontrola próbek produktów nie jest porównywalna do żadnego z nich. Organy podatkowe niemal na pewno nie podzielą takiego stanowiska, nie ma również pewności, że podzielą je sądy administracyjne. © Ⓟ