Benjamin Graham urodził się w 1894 r w Londynie. Rok po urodzeniu, jego rodzina emigruje do Nowego Jorku. Przedwczesna śmierć ojca powoduje, iż Grahamowie borykają się z problemami finansowymi. Chcąc pomóc matce w utrzymaniu, młody Benjamin wcześnie zaczyna pracę zarobkową. Jako młody przedsiębiorca otwiera firmę importującą towary do USA. Po latach w wywiadach zawsze podkreślał, iż szacunku do pieniędzy nauczył się już w tamtym okresie. Sam zarabia także na studia, które podejmuje na Columbia University.
Doskonałe wyniki w nauce sprawiają, iż wieku zaledwie 20 lat, katedry matematyki , anglistyki oraz filozofii proponują mu zatrudnienie na stanowisku samodzielnego pracownika naukowego. Jednakże pasją Benjamina Grahama jest Wall Street.
Początek jego kariery na rynku finansowym to stanowisko młodszego analityka papierów wartościowych w firmie handlującymi obligacjami. W 1926 r. zostaje partnerem w tej spółce, a potem zakłada własny biznes wraz z kolegą analitykiem, Jeromem Newmanem. Młoda firma przekształca się wkrótce w Graham-Newman Partnership. Okres prosperity kończy się krachem oraz Wielką Depresją lat- 30-tych XX w.
Konserwatywne inwestowanie sprawiło, iż Graham wraz z Newmanem podczas Wielkiej Depresji nie wypadli z rynku jak większość instytucji finansowych. Jednak firma straciła znacznie na wartości, a jej utrzymanie na rynku wymagało inwestowania odłożonych oszczędności.
Chude lata załamania gospodarczego nie zmieniły na szczęście relacji pomiędzy wspólnikami i pod koniec lat 30-tych firma ponownie stanęła na nogi. W latach Wielkiego Kryzysu Graham dorabia także jako wykładowca na swojej alma mater, gdzie uznawany jest za autorytet w dziedzinie finansów. Żona wraca do zawodu nauczycielki tańca. W 1934 r. B.Graham, wraz z Davidem Doddem, publikuje książkę „Security Analysis”, która do dzisiaj uważana za największe dzieło w dziedzinie analizy papierów wartościowych. Od tej pory Katedra Finansów Uniwersytetu Columbia , zwana była ośrodkiem Doddville, uosabiającym konserwatywne spojrzenie na rynek kapitałowy.
Po zakończeniu II wojny, Ameryka weszła w okres rozkwitu gospodarki, który trwał aż do kryzysu naftowego lat siedemdziesiątych. W tym okresie firma inwestycyjna Grahama osiągała ok . 17% średniego zwrotu kapitału rocznie. W 1956 r. do firmy aplikuje mało znany ale bardzo zdolny student Grahama, Warren Buffet . Początkowo spotyka się z odmową, ale za kolejnym podejściem udaje mu się dostać do pracy na stanowisko analityka papierów wartościowych. Wkrótce obu Panów zaczyna łączyć przyjaźń, która trwałą aż do śmierci "Mistrza" (tak zwykł mawiać Buffet o Grahamie) w 1976 r.
Wiedza i doświadczenie sprawiły, iż Graham przetrwał Wielką Depresje i był aktywnym inwestorem do końca życia. Jest on uznawany ojca analizy finansowej, a sprawozdania finansowe przedsiębiorstw badał z iście zegarmistrzowską precyzją. Swoje główne tezy zawarł w dwóch książkach, które do dziś uważane są za najlepsze książki o inwestowaniu tj. wspomniana wcześniej „Analiza papierów wartościowych” (Security Analysis) i "Inteligenty Inwestor" (Inteligent Investor)
Graham w dzieli inwestorów giełdowych na dwie kategorie, inwestora aktywnego oraz biernego. Aktywny inwestor to człowiek, który znaczną część czasu poświęca na analizę papierów wartościowych, analizę fundamentalną przedsiębiorstwa i obserwowanie rynku. Z kolei inwestor bierny nie jest zainteresowany zgłębianiem tajników świata finansów. Jemu Graham zalecał kupno akcji wszystkich spółek z danego indeksu (np. DJIA) w równej wartości lub funduszu inwestycyjnego.
Dodajmy , iż Graham po raz pierwszy rozróżnił termin inwestowanie oraz spekulowanie. Jego zdaniem każdy potencjalny uczestnik rynku finansowego powinien odpowiedzieć sobie na pytanie, kim jest i jakie są jego cele oraz horyzonty inwestycyjne. Jeżeli kupno akcji danej firmy wiąże się z perspektywą prowadzonego przez spółkę biznesu, a kupujący liczy na wzrost jej wartości wewnętrznej w dłuższym terminie i w konsekwencji wzrost wartości akcji, to powinien nazywać siebie inwestorem. Jeżeli natomiast kupno akcji polega na podążaniu za trendem giełdowym, a nabywca nie ocenia wartości samej spółki, to jest już to spekulacja.
Warto abyśmy także chociaż trochę skupili się na tezach Grahama zawartych w „Inteligentnym Inwestorze” .Jest tam bowiem zawarta najbardziej znana alegoria na temat giełdy papierów wartościowych, którą Graham nazwał Mr. Market (Pan Rynek ). Otóż Pan Rynek to osoba od której kupujemy oraz sprzedajemy instrumenty finansowe. Niestety, jest on bardzo ciężkim i trudnym kontrahentem. Cechują go skrajnie emocjonalne zachowania. Raz Pan Rynek jest kapryśny, pesymistyczny w skrajnych przypadkach popadający w depresję. Innego razu, Pan Rynek wykazuje się niepoprawnym optymizmem, euforią i samozadowoleniem. Graham twierdzi, że gracz giełdowy tak samo jak Pan Rynek szybko poddaje się tym zachowaniom, przenosząc te emocjonalne stany na innych inwestorów/spekulantów. Pan Rynek niczym wahadło odchyla się zarówno w jedną jak i drugą stronę, od skrajnego pesymizmu do skrajnego optymizmu.
Inteligentny inwestor, zdaniem Grahama, nie powinien poddawać się kaprysom Pana Rynku, tylko wykorzystywać je do otwierania/zamykania pozycji. Jeżeli rynek ogrania pesymizm, akcje tanieją, inteligentny inwestor wykorzystuje czas na kupowanie akcji, żeby po wyższej cenie sprzedać je potem optymistom.
Według "Mistrza", rynek papierów wartościowych daje niespotykaną okazję do kupienia jakiegoś biznesu po cenach znacznie niższych niż godziwa wartość takiego przedsięwzięcia. Jednym z głównych założeń niezbędne jest zachowanie pewnego marginesu bezpieczeństwa. Zainwestowanie w akcje spółki znacznie poniżej jej wartości księgowej jest korzystniejsze dlatego, że pozwala ograniczyć ewentualne straty inwestora na rozgrzanym rynku. Daje także możliwości większej przyszłej stopy zwrotu na danym papierze. Przewartościowane akcje rzadko natomiast znajdują nabywców.
Znaczenie Benjamina Grahama dla losów rynku kapitałowego jest nie do przecenienia. Oprócz znakomitych pozycji książkowych, które stanowią od lat obowiązkową lekturę na amerykańskich uczelniach biznesu, wywarł on także duży wpływ na swoich partnerów biznesowych i uczniów. Jego najzdolniejszym jest jeden z najbogatszych ludzi świata, Warren Buffet, którego przedstawimy w kolejnych odcinkach.